ale taki właśnie jest zapach, o którym chcę dziś napisać.
Bohater nasz, nazwany przez twórców Pythonem, jest przecież słodkim, przytulaśnym puchatkiem.
Gdzie mu tam to groźnego gada??
Perfumeryjny Python z żywym wężem ma tylko dwie cechy wspólne:
jest piękny i (użyty w nadmiarze) może być dusicielem ;)
Dzieło to (z roku 1999) należy już dziś do klasyki gatunku w kategorii orientalno-kwiatowej. Przebogaty, niesamowicie ciepły i zmysłowy jest równocześnie przytulaśny i puchaty.
Wypisuję dziś same sprzeczności, ale nie potrafię inaczej...
Na mojej skórze właśnie tak się Python układa. Pełza leniwie po jej powierzchni, otula, przytula....
Daje wrażenie radosnego ciepła i błogości.
Taki obraz maluje moja wyobraźnia:
w letnie popołudnie para spotyka się na romantycznej schadzce ;)
Młodzieniec przynosi ukochanej mandarynkową lemoniadę (dla ochłody), częstuje ciepłą czekoladą, doprawioną kardamonem i gałką muszkatołową (aby coś na słodko i z pazurem było), podaje suszone śliwki do zagryzienia (mniam....), obsypuje niezidentyfikowanym kwieciem (z lektury nut wynika, że to jaśmin i róża), dokłada waniliowe ciasteczko i na koniec prowadzi do altanki wyrzeźbionej z sandałowca (aby ukryć się przed oczami ciekawskich). Nad tym urokliwym zakątkiem snuje się lekki kadzidlany dymek (nie pytajcie skąd ;))
Chwila trwa, i trwa, i trwa..... i jest piękna :)
Wypiłam dziś flachę do dna:
Z ogromną radością dołożę ją do flakonikowego zbioru :)
Tradycyjnie już polecam do testów (jeśli uda się Wam gdzieś go jeszcze znaleźć).
Nuty:
Głowy- bergamotka, mandarynka,
Serca - śliwka, czekolada, róża, jaśmin, kardamon, gałka muszkatołowa,
Bazy - sandałowiec, benzoina, wanilia.
[zdj. 1 + 2 wyszperane w necie]
[zdj. 3 ze sklepu internetowego amazon.de]
[zdj. 4 ze strony http://www.tgf.art.pl/?p=129 ]
[zdj. 5 moja butelecka]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz